Nadat we in februari 2020 onze laatste wedstrijd speelden, bleef het niet stil rond Saestum 3. Zo
werd er tijdens de lockdown via Zoom contact gehouden, onze conditie een soort van op peil
gehouden, werden er leuke activiteiten georganiseerd en waren we ineens Saestum zondag 2
geworden. Op de transfermarkt verloren we Poets en Monster aan de selectie, maar konden we
Duif en Sally toch tot een contractverlenging verleiden. En natuurlijk was er daar de aankoop van
Steef ‘moet je mijn pasje’ Helsdingen.
En toen was het ineens weer zover, de zondag waar we allemaal op zaten te wachten..........we
mochten weer voor het ‘echie’, de competitie ging weer beginnen. We hadden al wel twee
bekerwedstrijden in de benen zitten, maar of deze nou zo serieus genomen werden, was de vraag.
Al 9 jaar waren we ongeslagen in de beker (klein detail is dat we ons in al die jaren nooit hebben
ingeschreven voor het bekertoernooi), maar nu wilde het niet echt vlotten in de beker. De eerste
wedstrijd werd met 3-3 gelijk gespeeld, de tweede werd met 2-3 verloren en de derde werd met 4-
0 op papier verloren.
Nu gingen we dus voor de echte punten strijden, we mochten op bezoek bij FC Weesp 4. Met een
goed gevoel reden we een aardig eindje naar de plaats waar het accent toch iets anders is dan bij
ons. Omdat nog geen enkele speler van FC Weesp had verloren (überhaupt had er nog geen één
speler ooit tegen Weesp gespeeld) , gingen we vol vertrouwen het veld in.
Op een mooi sportcomplex, een prima veldje en onder de stralende zon blies de scheids om half 12
voor het eerste fluitsignaal. Al snel was het goede gevoel en vertrouwen naar de achtergrond
verdreven, want de blauwen Weesp waren in de beginfase een stuk beter dan de roden uit Zeist.
Soms leek het wel of dat de thuisploeg met 12 man speelde, we wisten niet waar we het moesten
zoeken. Een 1-0 achterstand was na een mooie aanval van Weesp dan ook een logisch gevolgd. Al
snel leek het 2-0 te worden, maar Wes ‘VAR’ Kever had een buitenspelgevalletje gezien, dus werd
deze treffer terecht afgekeurd.
Toch werd het kwaliteitsniveau vertaald met een 2-0 achterstand. De nummer 11 van Weesp was al
een half uur lang een ware plaag voor ons en hij maakte dan ook mooi de 2-0. Gelukkig konden we
verdedigend en keepend nog wat tegenhouden, anders was het na 45 minuten spelen al gedaan.
Wat konden wij er tegenover stellen in de eerste helft? Vrij weinig! Tot enkele voorzetjes en niet
echt overtuigende schoten kwamen we niet. Tot overmaat van ramp moest onze topscorer van
vorig seizoen, Jogy, het veld ook nog verlaten met een hamstringblessure.
De tweede helft begon eigenlijk zoals het de gehele eerste helft ging. Weesp bepaalde de regels en
wij liepen er achteraan. Toch leken we wat rustiger aan de bal, waren we scherper in de duels en
kwam onze passes ook wat meer aan. Nadat Weesp enkele schoten had gelost, was het de beurt
aan ons. Staaltje was weg op rechts en had een ‘gouden’ assist in petto. Hij legde de bal af op
PONY (Tonnie Ponnie voor intimi) en hij krulde de bal met veel gevoel in de verste kruising. Een
aantal getuigen van dit doelpunt beweerden dat deze bal als voorzet bedoeld was, maar met het
hand op mijn hart durft ondergetekende te beweren dat dit een ‘bewussie’ was. Altijd goed
gekeken hoe mijn grote voorbeeld MOB van der Maarel dit altijd aanpakt en nu kon ik dit dus zelf in
de praktijk brengen.
2-1 dus en er was iets gebeurd wat we eigenlijk niet hadden gedacht.......we deden weer mee.
Helaas kwam er vijf minuten later een mentale tik toen de thuisploeg de 3-1 van buiten de zestien
binnenschoot. Toch bleven we strijden voor een resultaat en daar werden we voor beloond. Nadat
Denzo na een rush onreglementair op randje zestien werd gestopt, mocht Der Muller aanleggen
voor een vrije bal. Deze werd nog knap gestopt door de keeper, maar dan staat daar altijd weer
Staaltje Berghuis op de juiste plek; 2-3 en we konden ons opmaken voor een spannende slotfase.
In de laatste minuut mocht Der Muller één van zijn wapens gebruiken, de verre ingooi. Als een
ware Stijn Vreven slingerde hij de bal in het strafschopgebied. Daar kopte de ingevallen Ernst de
bal door, toen was het de beurt aan Sally om de bal door te koppen, toen was het Denzo die de bal
met een spectaculaire halve bicycle kick volledig mistte en toen.........en toen.......en toen......ja ja,
daar stond ie......G-O-O-G-L-E !! Hij vond de verre hoek en het net. 3-3!!