Saestum zondag 2 trekt aan het langste eind tegen Saestum 3

4. Daan die wegdraait bij zijn tegenstander

7. Pipo zorgt dat de drie puntjes naar huis worden gebracht

3. Het was een natte eerste helft

6. Een ode van Wouter aan ADO

2. De strijd gaat beginnen

1. De opstelling van vandaag

5. Tankie was ook vandaag weer een waardig vervanger van UniWes

Zondag 5 november was het dan zover, de derby…….of eigenlijk is het geen derby hè. Nee, laten we het ‘t Saestum zondag onderonsje noemen, de wedstrijd van de zondagteams  tegen elkaar, zij van Saestum 3 (is 3) tegen ons eigen team van Saestum 2 (blijft 3). Voor Saestum begrippen een unicum in de Kelderklasse geschiedenis.

Elke donderdag trainen we gebroederlijk naast elkaar, maar nu stonden we dus tegenover elkaar. Wij speelden deze zondag ‘uit’ bij de jongere generatie van Saestum 3. Ondanks het slechte weer was er aardig wat publiek op afgekomen, iedereen had er zin in en was benieuwd hoe deze tweestrijd zou gaan aflopen. De scheidsrechter wilde om 11.15 uur fluiten voor het begin van de wedstrijd, maar een rookpot met schitterende rode rook zorgde voor enige vertraging. In de wandelgangen gaat het verhaal dat de camerabeelden al door de KNVB zijn bekeken en de dader een fiks stadionverbod kan verwachten.

Al in de eerste minuut was er meteen een kans voor ons als ‘bezoekers’, maar de inzet van Muller had helaas niet het gewenste effect. Ook een kans van Tinus 2.0, na een mooie pass van Denzo, leverde niet de 0-1 op. Toch was het niet heel lang wachten op de voorsprong. Het recept van vorige week werd uit de kast getrokken toen PONY een corner op het hoofd van ADO legde, 0-1.

Na deze goal gooide de jonge, rode honden van Saestum 3 de schroom wat van zich af en werden ze gevaarlijk voor ons doel. Vooral enkele snelle aanvallers en middenvelders waren een ware plaag voor het ervaren team. Gek genoeg viel de gelijkmaker via een corner van ons. De bal werd van hun lijn gehaald, werd de diepte ingeramd en ineens stond de spits één op één met HiHaHouten, die helaas op dat moment zijn meerdere moest herkennen en zo scoorde Steef (die van hun dan) de 1-1. De thuisploeg beloonde hun beste fase van de wedstrijd niet veel later met een 2-1 voorsprong. Wij mochten niet veel later van geluk spreken toen de 3-1 niet werd gescoord toen hun laatste man de bal uit een corner goed inkopte, maar HiHaHouten duikte de bal er keurig uit. Hierna kwamen we weer wat beter in de wedstrijd en kwamen we weer veel meer aan aanvallen toe. Helaas moest dit zonder onze stiftmeister Jogy gebeuren, hij had de strijd al vroegtijdig moeten staken na lichamelijke klachten. Zijn vervanger Daan deed dan maar wat er van hem verwacht werd….scoren. Voor rust kwamen we ook nog op 2-3 toen Tinus zijn wekelijkse assistje in petto had. En uiteraard stond Boontje bij de tweede paal op de goede plek.

In de tweede helft leek er op het begin geen vuiltje aan de lucht. De regen was verdwenen, de zon kwam voorzichtig tevoorschijn en we kregen enkele kansen op de 2-4. Maar omdat die bevrijdende treffer uitbleef, bleef Saestum 3 hoop houden op een goed resultaat. De 3-3 liet dan ook niet lang op zich wachten toen een van richting veranderd schot in ons doel verdween. Het publiek ging er nog maar eens goed voor zitten (oké, staan in dit geval), want er was nog ruim een half uur te spelen. En dat met twee ploegen die beide nog vol voor de winst gingen. De thuisploeg met veel beweging (en rennen) in hun team en wij probeerden met de slimme diepe bal het vijandelijke doel te bereiken. Iets wat ons nog maar mondjesmaats lukte. Nadat Daan een kans ternauwernood gered zag worden door de keeperT van de thuisploeg én het net niet werd gevonden via de vele corners, was het uiteindelijk een handsbal in de zestien die ons op hernieuwde voorsprong zou laten komen. Tenminste, dat zou je denken. Als ADO achter de bal gaat staan, dan weet je dat die penalty er voor 99% ingaat. Maar ja, ook Beugelsdijk mistte wel eens een pingel. En exact op die manier (op z’n Beugelsdijk) schoot ADO de bal naast.

De vijf minuten daaropvolgend schold ADO zichzelf aardig verrot, maar net toen hij zijn laatste scheldwoord eruit gooide, kopte hij tegelijkertijd de bal er bij de tweede paal in. Gelukkig kwamen er toen wat positievere oerkreten bij hem uit, 3-4.

De thuisploeg gaf zeker niet op en ging vol voor de gelijkmaker. Wij kregen hierdoor de nodige ruimte voorin, maar de wedstrijd op slot gooien, ging ons ditmaal niet lukken. Zo ging een ‘klein’ kansje van Dylan er helaas niet in. Aan de andere kant werd het steeds meer hangen en wurgen. Sommige spelers van Saestum 3 bleken over iets meer longinhoud te beschikken dan ons, dus het was billenknijpen in de slotfase. In de allerlaatste minuut leek de gelijkmaker dan ook te vallen, maar een schitterende redding van HiHaHouten bespaarde ons puntverlies. En zo behaalden wij een zwaarbevochten 3-4 overwinning in een even zo unieke als sportieve wedstrijd. Met de verdiende complimenten aan Saestum 3, die met dit team eigenlijk te laag staan in deze competitie.

Na de wedstrijd is het als uitploeg toch altijd maar weer afwachten hoe gezellig het is in de kantine van het thuisspelende ploeg. Maar we kunnen niks anders concluderen dan dat ze over een erg gezellige kantine beschikken. Met heel vriendelijk barpersoneel, prima broodjes bal (een 7,3) en gezellige mensen.

Aankomende zondag spelen we weer thuis, dan komt Rivierwijkers 11 op bezoek.